«Mine has been a life of much shame. I can't even guess myself what it must be to live the life of a human being.»
Το No Longer Human του Osamu Dazai θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα έργα της ιαπωνικής λογοτεχνίας και ένα παγκόσμιο αριστούργημα της υπαρξιακής γραφής. Είναι ένα βιβλίο που έχει σημαδέψει γενιές αναγνωστών, ένα από τα πιο διαβασμένα και μελετημένα μυθιστορήματα στην Ιαπωνία που συχνά συγκρίνεται με το The Catcher in the Rye του Salinger.
Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ιάπωνα συγγραφέα Osamu Dazai, «No longer Human» είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δημοφιλούς Ιαπωνικής φόρμας «I novel» (watakushi shōsetsu) κατά την οποία η αυτοβιογραφία εμπλέκεται με την φαντασία και αποτελεί μια διαχρονική εξομολόγηση της ανθρώπινης μοναξιάς. Τυπωμένο το 1948, σε μία μεταπολεμική περίοδο, το βιβλίο «No longer Human» μέσω του κεντρικού χαρακτήρα Ōba Yōzō και της περίπλοκης σχέσης του με τον εαυτό του και τους συνανθρώπους του καθρεπτίζει τον ψυχισμό του συγγραφέα, καθώς και των Ιαπώνων συμπολιτών του. Το αίσθημα της αλλοτρίωσης, της αποξένωσης από την κοινωνία και τον ίδιο τον εαυτό, η απόκρυψη του εαυτού από ένα πλαστό προσωπείο, η αμηχανία ως προς τη θέση της γυναίκας, καθώς και άλλα ψυχολογικά προβλήματα όπως η κατάθλιψη αποτελούν τα βασικά θέματα που θίγονται στο μυθιστόρημα και αφορούν άμεσα τη σύγχρονη κοινωνία. Δεν είναι μόνο μία αυτοβιογραφία του συγγραφέα, αλλά ένας άτλαντας του σημερινού ανθρώπου.
Το ύφος του Dazai χαρακτηρίζεται από λιτότητα, έντονη εσωτερικότητα και συγκρατημένο πάθος. Η γλώσσα του είναι απλή αλλά βαθιά, και λειτουργεί σαν καθρέφτης της ταραγμένης ψυχής του ήρωα, ενισχύοντας την αίσθηση αυθεντικότητας και οδύνης που διαπερνά ολόκληρο το έργο.
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσει κανείς για να γνωρίσει την ιαπωνική λογοτεχνία με την οποία οι Έλληνες αναγνώστες δεν είναι ακόμη εξοικειωμένοι.
